26 Ocak 2010 Salı

başlangıç...




Keşke şimdi burada olsan da,başımı koyup dizlerine uzansam...
Sonra sorsam sana içimdeki herşeyi,bıkmadan usanmadan cevaplasan..
Sen sorsan sonra ben cevaplasam diilim döndüğünce.
İçimizde cevapsız tek bir soru kalmasa ki huzura kavussak!!
Uzaga baksak,denize mesela.derince nefes alsak ve sonra;
Uyusak!ve uyandıgımızda herseye en basından baslasak..
Ümit etsek..Enazından olabılme ihtimalini,güzel bir hayatın..
sonra hatırlasak nietszche'yi,gözlerimize baka baka söylerken;
'ümit kötülüklerin en kötüsüdür çünkü işkenceyi uzatır!!'
Vazgecsek...
Ümidin yoksa korkun yok demektir!!
Ve korkmak yoksa güçlüsün!
O gün o köprüde anlamıstık oysa biz..
Hiçbisey eskisi gibi olmayacaktı,olamayacak..
Oysa yepyeni bir kıs yada yapyeni bir yazdı istediğimiz.
Isıtıp soğutmasıyla ilgilenmiyorduk bile,' sadece yeni ve sadece bizim olsun'du..
Birkaç adım attık..
Gitmak istediğiğmizden çok farklı biyere gitmiş oldugumuzu gördük..
Uzaktı,cok uzaktı..Bambaskaydı burda hersey..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder